Η Λευκάδα είναι από τα πιο όμορφα νησιά της Ελλάδας. Θα έλεγα ότι είναι μια μικρογραφία της χώρας καθώς περιέχει όλες τις ομορφιές και τις ιδιαιτερότητες της στην έκταση της.
Για τους πιο πολλούς η Λευκάδα είναι οι απερίγραπτες παραλίες της που κοσμούν όλα τα site και τα ταξιδιωτικά πρακτορεία του κόσμου. Αλλά για μένα δεν είναι μόνο αυτό. Μου πήρε πολλά χρόνια για να την ανακαλύψω (κι ακόμα προσπαθώ) σε όλο της το μήκος. Ναι, οι παραλίες με τα γαλαζοπράσινα νερά είναι μοναδικές, αλλά και η πόλη της έχει ιδιαίτερη μαγεία και αύρα και τα ορεινά της μέρη είναι μοναδικά.
Θα ξεκινήσω με αυτά και με μια εμπειρία μοναδική που αν έχεις το κατάλληλο αμάξι (4×4) ή κλείσεις εκδρομή με τα σχετικά πρακτορεία θα σου μείνει αξέχαστη.
Πρόκειται για την εξόρμηση στο ορεινό κομμάτι του νησιού, μέσα από άσφαλτο αλλά και χωματόδρομο όπου η φύση -ειδικά αν το κάνεις άνοιξη- είναι σε πλήρη άνθιση και σε κάνει να νιώθεις χαμένος μέσα της. Αποκορύφωμα της διαδρομής είναι το δρυοδάσος των Σκάρων με τα υπεραιωνόβια δέντρα αλλά και η Κόκκινη εκκλησία που χρίστηκε τον 13 αιώνα, αναστηλώθηκε πρόσφατα και θυμίζει μεσαίωνα. Highlight σαφώς και η διαδρομή μέσα από τα φακοχώραφα της Εγκλουβής (με την ξακουστή παγκόσμια φακή) και το εκκλησάκι του προφήτη Ηλία με θέα 360 μοιρών (Ιόνιο, Ήπειρος, Αιτωλοακαρνανία) που καταλήγει στα πανέμορφα γραφικά χωριά Μανάση-Νικολής με τα μοναδικά ρυάκια και τη φύση σε όλο της το μεγαλείο.
Άλλη μια μοναδική εμπειρία, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες, είναι η εκδρομή σε όλο το δυτικό κομμάτι του νησιού και η κατάληξη στο νότιο τμήμα, τη Βασιλική και στο ναό του Απόλλωνα στη Νηρά (εκεί που σύμφωνα με το μύθο αυτοκτόνησε η Σαπφώ..). Μπορεί να σου χρειαστούν παραπάνω από μία μέρες, καθώς οι επιλογές ειδικά από παραλίες είναι αμέτρητες. Εγώ θα παραθέσω το Αβάλι, τα Καβαλικευτά και τη Μεγάλη Πέτρα, που μαζί με το Κάθισμα, τον Άγιο Νικήτα, το Πόρτο Κατσίκι και τους Εγκρεμνούς ολοκληρώνουν την τροπική μαγεία της δυτικής πλευράς του νησιού. Τα λόγια περιττεύουν, τα χρώματα σπάνε τις εικόνες σε όλες τις φωτογραφίες των κινητών και των επαγγελματικών φωτογραφικών φακών, ενώ η αίσθηση του να κοιτάς τον ήλιο καθώς δύει μέσα στο νερό σε κάνει να νιώσεις πως εμπνέονταν οι ποιητές του νησιού και να βγάλεις τον ψαγμένο εαυτό από μέσα σου.
Θα προτείνω όμως πιο πολύ το Αβάλι και τη Μεγάλη Πέτρα γιατί είσαι εσύ, η άμμος, το γαλάζιο νερό, ο ήλιος και το πολύ δέκα ομπρέλες γύρω σου. Ιδανικό για τους ανθρώπους των πόλεων.
Η περιήγηση αυτή της δυτική όχθης μπορεί να καταλήξει στη Βασιλική, με τον ξένο της windsurf τουρισμό, ενώ αν έχεις αντοχές μπορείς να επιστρέψεις από την ανατολική πλευρά του νησιού και να κάνεις μία στάση στα Σύβοτα με το πανέμορφο λιμανάκι ή στο Νυδρί, με το άγαλμα του Αριστοτέλη Ωνάση για παγωτό!
Βραδιάζει και είναι η ώρα που το νησί παίρνει άλλη μορφή. Οι τουρίστες ξεκινάνε τα κοκτέιλ στις 7 στο fly me στη Ράχη (μπες δες) ενώ οι πιο ανήσυχοι κατηφορίζουν την κεντρική αγορά της πόλης με τα πανέμορφα μαγαζιά και τα μυστήρια καντούνια που ψιθυρίζουν μουσική, νότες, χρώματα και χαμόγελα ανθρώπων. Είναι η αγαπημένη μου ώρα στην πόλη. Σε όλα τα σημεία του νησιού η ώρα αυτή είναι μαγική. Περπάτημα, παγωτό, δροσερό ηλιοκαμένο δέρμα και χαμόγελα. Πολλοί λένε ότι η Λευκάδα δεν έχει νυχτερινή ζωή, αλλά εγώ θα διαφωνήσω. Από τα πολλά καφέ, τα ήρεμα μπαράκια της παραλίας για κοκτέιλ μέχρι τα πιο groovy μπαράκια της αγοράς και τα μικρά και μεγάλα κλαμπ για όλα τα γούστα, η πόλη έχει τα δικά της vibes που αντικατοπτρίζονται στα μάτια των κατοίκων της που ζουν έντονα την κάθε βραδιά.
Κλείνοντας θα ήθελα οπωσδήποτε να επισημάνω μια άλλη μαγευτική διέξοδο που μπορείς να επιλέξεις τις μέρες σου στο νησί. Αυτή είναι η βόλτα με ένα μικρό σκάφος ή ιστιοπλοϊκό, γύρω απ το νησί ή στα κοντινά μαγικά νησάκια της «πριγκηπικής Πολυνησίας». Ξεχωρίζει το Μεγανήσι με την χαλαρωτική του αύρα, αλλά αποκλείεται να μη νιώσεις πως κάνεις ταξίδι στο χρόνο όταν περνάς έξω από τον Σκορπιό ή τη Μαδουρή, το νησάκι του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη. Ξεπεράσαμε τις λέξεις και έχουμε ακόμα πολλά να πούμε. Καλύτερα ψαξ’το μόνος σου! Το λέει και το τραγούδι. Λευκάδα όνειρο που δεν τελειώνει….
Αλέξιος Πηγαδιώτης
Πηγή: islandvibes.gr
