Στα πλαίσια του 1ου ionian 3on3 που έγινε στη Λευκάδα ήταν καλεσμένος ο παγκόσμιου φήμης και εμβέλειας Έλληνας δημοσιογράφος, Βασίλης Σκουντής μαζί με το βιβλίο του “Είμαστε πια πρωταθλητές”. Ο “βάλτο αγόρι μου” που είχε πει στο τρίποντο του Διαμαντίδη και συνδέσει με το “Γιοβάισα” που είχε πει στο τέλος, το δοξασμένο ΄87 με το τιμημένο ΄05, μίλησε αποκλειστικά στο lefkadasportnews.gr.
Απολαύστε τον Βασίλη Σκουντή, έναν από τους κορυφαίους Έλληνες δημοσιογράφους και μια παγκόσμια προσωπικότητα της αθλητικής δημοσιογραφίας.
Πως είδατε το 1st ionian 3on3;
Είναι ωραίες πρωτοβουλίες αυτές που νομίζω ότι όλο ένα και εξαπλώνεται, γιατί το 3on3 έχει γίνει Ολυμπιακό άθλημα και νομίζω ότι με την εικόνα που έχουμε μέχρι στιγμής από όλη την Ελλάδα φαίνεται ότι ο κόσμος, πρώτα από όλα αρχίζει να το μαθαίνει, αρχίζει να το αγαπάει, ούτως ή άλλως το μπάσκετ ταιριάζει στην Ελληνική ιδιοσυγκρασία και νομίζω ότι επειδή είναι ένα γρήγορο παιχνίδι που κρίνεται είτε στο χρόνο είτε στο σκορ, όσο περνάει ο καιρός, τόσο πιο δημοφιλές θα γίνεται.
Πως και μετά από 30 χρόνια σκεφτήκατε να γράψετε το βιβλίο για την Εθνική “Είμαστε πια πρωταθλητές”;
Έπαιξε ρόλο μάλλον η τριακονταετία. Που είναι ένα ορόσημο και επειδή λένε αλλάζουν οι γενιές κάθε τριάντα χρόνια έπαιξε και αυτό ρόλο, ώστε να υπάρξει μεγάλη προβολή. Γυρίστηκαν ντοκιμαντέρ. ‘Έγιναν τιμητικές εκδηλώσεις. Ο κόσμος ξαναθυμήθηκε όλη αυτή την υπόθεση και είναι πολύ σπουδαίο και μακάρι να συνδυαστεί κιόλας με μια καινούργια επιτυχία της Εθνικής ομάδας στο Ευρωμπάσκετ του Σεπτεμβρίου.
Οι προβλέψεις σας για το Ευρωμπάσκετ;
Δεν ξέρω. Εγώ δεν είμαι πολύ καλός στις προβλέψεις. Έχει αρκετή δυσκολία. Είμαστε 8 χρόνια χωρίς διάκριση. Παίζουν πάντοτε ρόλο και αυτά είναι τα σημαντικότερα ματς, τα χιαστί. Εκεί δεν τα έχουμε καταφέρει από το 2009 και πέρα. Ελπίζω ότι αυτή την φορά θα μπορέσουμε να επιζήσουμε ενός τέτοιου χιαστί αγώνα κρίσιμου.
Η μεγαλύτερη δημοσιογραφική σας επιτυχία;
Δεν μπορώ να επιλέξω μια. Εγώ θεωρώ επιτυχία ότι έχω την ίδια κάψα και την ίδια λόξα για το μπάσκετ, που την είχα και όταν άρχισα την καριέρα μου. Αυτό νομίζω ότι είναι η μεγαλύτερη επιτυχία.
Ο παίχτης που σας έχει κάνει εντύπωση με την πρώτη ματιά;
Ντάζεν Πέτροβιτς. Έτυχε να τον δω όταν ήταν 16 χρονών στη Πάτρα σε ένα τουρνουά και νομίζω ότι όλα αυτά τα οποία συνέβησαν. Ο θάνατός του, ήταν γεγονότα που δεν μπορεί κανείς εύκολα να τα απαλείψει από την μνήμη του. Έτυχε κιόλας σε μένα μα πάρα πολύ δυσάρεστη εμπειρία. Του είχα πάρει μια συνέντευξη στο Βρότσαλβ, 1,5 μέρα στην σκοτωθεί και με σημάδεψε πάρα πολύ αυτό το γεγονός και γενικότερα ο τραγικός τρόπος με τον οποίο έφυγε από τη ζωή.
Ήταν το πιο δύσκολο που σας έχει συμβεί στην όλη καριέρα σας;
Όχι, γιατί όταν έγινε η συνέντευξη ήταν ολοζώντανος. Ετοιμάζονταν για το Ευρωμπάσκετ του 1993, αλλά ήταν τρομακτικό σοκ όταν μετά από λίγες ώρες έμαθα ότι είχε σκοτωθεί.
Οπότε πιο είναι το χειρότερο που σας έχει τύχει;
Δύσκολες στιγμές και κακές στιγμές υπάρχουν παντού. Από ένα λάθος που θα κάνεις, μέχρι το να αδικήσεις κάποιον. Αλλά νομίζω ότι σε κάθε περίπτωση είμαστε ευλογημένοι και εγώ αυτό τονίζω συνεχώς, που μπορούμε μετά από τόσα χρόνια, το σινάφι μας εννοώ από δημοσιογραφικής πλευράς να έχει την δυνατότητα να ασχολείται με ένα άθλημα που είναι πολύ δημοφιλές στην Ελλάδα, που ο κόσμος το αγαπάει και που μας έχει χαρίσει τόσες πολλές μεγάλες στιγμές όλα αυτά τα χρόνια.
Τι θα επιλέγατε ανάμεσα σε εφημερίδα, ραδιόφωνο και τηλεόραση;
Επειδή εγώ γεννήθηκα και μεγάλωσα με τις εφημερίδες, εξακολουθώ να πιστεύω, παρά το γεγονός ότι οι εφημερίδες και ο γραπτός τύπος διανύουν μια δύσκολη περίοδο. Εξακολουθώ να θεωρώ τον εαυτό μου, άνθρωπο που αν έπρεπε σώνει και καλά, να επιλέξει από όλα τα μέσα στα οποία έχει δουλέψει ή δουλεύει τώρα, πιο τον εκφράζει περισσότερο και πιο τον γεμίζει περισσότερο, αυτό είναι σίγουρα η εφημερίδα.
